Narzuta w serduszka

Zamaniło mi się narzuty, takiej prawdziwej patchworkowej, pikowanej, w aplikacje. Szyłam dniami i nocami. Cięłam, zszywałam, klęłam, prułam, zszywałam, a na koniec nauczyłam się pikować :) Genialnie jeszcze nie jest, ale od czegoś trzeba zacząć. Jak uszyję takich narzut ze sto może dojdę do perfekcji.

Następne będą na pewno, ale już raczej nie w tym roku. Nie mam maty, nożyka, stopek do pikowania, więc musiałam sobie radzić bez. Wzór jest w miarę prosty, bałam się, że drobniejszych elementów nie dam rady wyciąć na tyle równo,by potem ułożyły się w całość.

Jestem bardzo z siebie dumna, bo prawie wszystkie kwadraty ładnie się przecinają, i na spodzie jest może ze dwie zmarszczki.
No dobra dość gadania.
Wymiar 150x240cm.
Materiały z odzysku- bawełny bardzo dobrej jakości (wiadomo skąd :)
Ocieplina dosyć gruba na oko tak z 1,5cm miała. A skoro jestem przy ocieplinie, to się poskarżę, na moim końcu świata znalezienie jej jest nie lada zadaniem. Zabrałam ostanie 2,5m ze sklepu! obiegłam wszystkie znane mi sklepy z tkaninami i znalazłam ją w jednym, w dodatku końcówkę.

Taki oto ślimaczek, dość pokaźnych rozmiarów

Pstrokacizna, że aż w oczach się mieni :) Następna będzie spokojniejsza. Chyba, że znowu zamarzą mi się kolory.

Trochę zbliżeń:
pikowane boki 

 i serduszka

a tu widać całą puchatość, milutka i cieplutka jak kołderka :)

Koniec :)

***
Następny post będzie koszyczkowy. Ciągle mnie u Was mało, ale zapewniam, że z oglądaniem jestem na bieżąco:) Tym bardziej dziękuję, za wszystkie ciepłe słowa i za to, że zaglądacie.