Czapka.

Witam wszystkich w to słoneczne przedpołudnie !
Moja radość nie zna granic, wszystko wskazuje na to, że po ponad miesiącu zmagań net do mnie wrócił :)) Jestem tak zadowolona z tego powodu, że nawet nie przeszkadza mi, że czasem chodzi wolniej od żółwia, no cóż radiówka ma swoje kaprysy.

Ale nie o tym chciałam. Udało mi się już trochę nadrobić zaległości w blogowych wędrówkach. A dziś w końcu blogowej premiery doczekała się czapka, którą zrobiłam na początku maja, zaraz po tym jak wróciłam z bolącymi zatokami z jakiejś plenerowej imprezy.
Czapka jest z cienkiej włóczki, robiona niezbyt gęstym wzorem, specjalnie z myślą o wiosennych chłodnych dniach, kiedy to już nie wypada chodzić w czapce, a moje delikatne zatoki domagają się ciągle grzania.

Kolor niemal identyczny z prawdziwym - głęboka zieleń :) Wzór widziany od góry wygląda jak kwiat. Na głowie czapka się naciąga i wygląda całkiem dobrze. Trochę przypomina beret, a ponieważ nie znoszę beretów więc staram się od siebie to skojarzenie odsuwać jak najdalej :)

Przy okazjo pokażę jeszcze dwa drobiazgi.

Taka byle jaka bransoletka, zrobiona z dwóch sznurków sutaszowych splecionych grubym szydełkiem i płaskiego koralika. Koralik urzekł mnie do tego stopnia, że bardzo chętnie ją noszę i zerkam na niego ukradkiem jak na zegarek, w każdej możliwej chwili :)

A to efekt porządków i mojej naturalnej blokady do wyrzucenia czegokolwiek co przedstawia jakąkolwiek wartość użytkową. Znalazłam długi pas odcięty od firanki, splotłam na grubo i powstała bransoleta-igielnik. Świetnie się sprawdza podczas szycia.

***
Dziękuję, że ciągle o mnie pamiętacie.